woensdag 27 oktober 2010

Comme des soeurs mais des hommes (deze keer geen uitspraak van Iens)


Twee weken geleden hebben we onze stage verlos in Kigali afgerond. Het was niet altijd een even gemakkelijke stage maar we hebben toch met voldoening onze laatste week afgesloten. Allebei zitten we boven de 40 bevallingen en dat hebben we gevierd met een pizza op Afrikaanse wijze. Daarop volgden er enkele daagjes tussenuit. We bezochten Kibuye, een klein gezellig dorpje aan het Kivumeer. Daarna stond twee daagjes Butare, een stad in het zuiden op de agenda. We bezochten er het nationaal museum van Rwanda, voor de rest hebben we genoten van een lekker etentje en een ‘ongelofelijke’ reggae-night (lees: kwelende rastas en playbackende hiphoppers).
Ondertussen zijn we in Rukoma, een klein dorpje in het zuidoosten van Rwanda. Het was een heel gesleur om er te geraken: spierpijn, extra zitjes (in het veel te kleine busje) moeten betalen voor onze valiezen, die dan nog middenin de rit op de aarden weg terecht kwamen. We logeren bij zes zusters. Ze zijn hilarisch. We hebben samen al twee films bekeken, waaronder de Titanic. Dit weekend hebben we gekookt voor hen en als dank kregen we een demonstratie Rwandese dans, waar Ruth uitgebreid aan deelnam. Aangezien wij geen traditionelere dans konden bedenken dan de plopdans hebben we hun die maar aangeleerd…
We lopen stage in het lokale gezondheidscentrum. Het werk is helemaal anders dan in Kigali, veel kalmer. ‘s Morgens is er normaalgezien wat werk: maandag en woensdag zijn er prenatale consultaties, dinsdag en vrijdag vaccinaties en donderdag… ja donderdag … euh. Iedere dag zijn er ook consultaties voor jong en oud voor alle kwaaltjes en ziektes die je maar kunt bedenken. In de namiddag loopt het gezondheidscentrum leeg, we trekken ons dan terug op materniteit waar af en toe eens een vrouwtje langskomt. De vaccinaties vinden we top: de knoddige kindjes wegen aan een balans die ophangt en daarna een koor van wenende kindjes door de prikjes die we uitdelen (het is mooi om te zien hoe ze dan onmiddellijk getroost worden door de borst). De dokter komt één keer per week langs, gecompliceerde gevallen worden voor de rest getransfereerd naar het ziekenhuis 30 km verder.
Deze week staat er buiten het werk ook nog de Rusumo-watervallen en nogmaals pannenkoeken bakken op het programma.

Vele groetjes
                                                       
Iens en Ruth

Geen opmerkingen:

Een reactie posten