Nu net een paar uur geleden het verlossende (grappig als je dat in zijn context bekijkt), bericht...
Mijn lieve papa heeft de twee visums kunnen lospeuteren bij de Rwandese ambassade! Ongelooflijk wat een gedoe en heen en weer getelefoneer van Iens, Mevrouw De Grave, Mevrouw Dedeurwaerder, onze ouders, onze Rwandese contacten,.... Ja, we mogen binnen... Ja we mogen vertrekken... Ja we mogen beginnen pakken!!!!
Al de hele week rijgen de afscheidsdrinks -en etentjes zichzelf aaneen. Van mijn stage vlieg ik naar de winkel, naar huis, naar vrienden,... Ergens tussendoor wordt er verwacht dat ik mijn bagage maak...
Ik zal zaterdagavond naast Iens op het vliegtuig zitten en waarschijnlijk duizend-en-een dingen vergeten zijn, maar ach, het zij zo...
Na de ontmoeting met Mevrouw Dedeurwaerder en Mevrouw De Grave hebben Iens en ik meer dan ooit 'goesting' om er tegenaan te gaan. We kunnen dit!
Maar nu even die zak maken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten